Wieczorem w dniu
zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z
obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich:
"Pokój wam!" A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się
zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: "Pokój wam!
Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i
powiedział im: "Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im
odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane" (J 20,19-23)
Dar Ducha to dar odwagi, która płynie z pokoju Chrystusa
Zmartwychwstałego. Dar płynący bezpośrednio z Jego boku, przeoranego na krzyżu.
Dar miłości do końca, który przynosi radość.
Uczniowie są powołani do świadczenia o tej miłości, która wyzwala
człowieka z niewoli grzechu. Aby mógł żyć wolny i szczęśliwy. To zasługa Ducha,
żywego, osobowego Tchnienia Jezusa, który uobecnia Zmartwychwstałego Pana.
Wezwij Ducha, by przybył. Weźmij Ducha, by prawdziwie żyć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz