Uświęceni

Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie (J 17,15-19)

     Żyć w świecie, ale nie być ze świata. nie być w świecie, jego filozofii wtłaczanej człowiekowi. Bo jedynym kierunkiem drogi ucznia jest Ewangelia Jezusowa. Ona jest prawdą, jest słowem wyrzeczonym przez samego Boga.

     Chrystus potwierdził ją zbawczą ofiarą z samego siebie. Ukazał, wskazał, zaprosił do naśladowania. Wtedy, poświęcając się,  człowiek uświęca się. Staje się najbliższy swojemu Zbawcy.

     „Zbaw nas ode złego!” – prosimy Ojca w Modlitwie Pańskiej. Zło czyha. Ale jeżeli kroczysz drogą uświęcania w prawdzie, być może dotknie cię, ale na pewno nie zwycięży.