Kiedy Jezus umył uczniom nogi,
powiedział im: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy
od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to będziecie
błogosławieni, gdy według tego będziecie postępować. Nie mówię o was
wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz potrzeba, aby się wypełniło Pismo:
Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę. Już teraz, zanim
się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie
przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał" (J
13,16-20)
Przykład Jezusa – Sługi, który obmywa uczniom nogi, jest wzorem życia
każdego Jego ucznia. To wskazanie drogi, którą mają kroczyć. Służyć innym, nie
szukając swojej wielkości ani żadnych interesów, to program codziennego życia
każdego naśladowcy Chrystusa. Jezus mówi: wiedza i praktyka tego wzorca
pokornej służby prowadzi człowieka do bycia błogosławionym. Wybrzmiewa tutaj
program Jezusowego kazania na Górze (zob. Mt 5,1–7,28; Łk 6,17–49).
Błogosławiony to człowiek ubogi w duchu, cichy, smucący się z powodu
otaczającej go niesprawiedliwości i pragnący sprawiedliwości, miłosierny,
czystego serca, szukający pokoju. Człowiek żyjący w taki sposób, jest zdolny do
pochylenia się nad innym.
Kiedy wchodzimy z empatią w sytuację innego, potrzebującego człowieka,
pochylamy się nad nim, chcemy uczestniczyć w jego cierpieniu, wychodzimy
naprzeciw każdego bez wyjątku – przyjmujemy do serca Chrystusa oraz Jego moc,
żeby przemieniać wraz z Nim świat. Potrafi to tylko pokorna miłość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz