Perły i świnie

Nie dajcie tego, co święte, psom ani nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały swoimi nogami i was, obróciwszy się, nie rozszarpały. Tak wszystko ludziom czyńcie, jak chcielibyście, aby wam czynili. Bo to jest właśnie Prawo i Prorocy. Wchodźcie przez ciasną bramę, bo przestronna brama i szeroka ta droga, która wiedzie do zguby, a wielu jest tych, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna brama i wąska droga wiodąca do życia! Nieliczni są ci, którzy ją znajdują (Mt 7,6.12-14 )

Perły i świnie. Wąska ścieżka i szeroka autostrada. Życie i zguba. Dwie opcje do wyboru.

Jezus jest Drogą. Jego Ewangelia przynosi trud i często cierpienie. To droga, idąc którą trzeba się napocić. To jakby przeciskać się przez ciasną bramę. Potrzeba wielkiej determinacji, by nie szukać innych, łatwiejszych rozwiązań i szerszych przejść. Od życia Ewangelii nie ma wyjść ewakuacyjnych… A jak wielu ich właśnie poszukuje, marnując energię oraz czas na tworzenie swoich dróg życia, które potem nieustannie komplikują się, zapętlają, krzyżują, dezorientują co do kierunku zdążania.

Perły Ewangelii rzucane w stado świń, to Słowo nadaremnie rzucane pośród tych, którzy nawet nie podejmują trudu jego przyjęcia. Nie słuchają. Są bowiem zbyt zajęci poszukiwaniem w chlewie zgniłych ziemniaków. A perły giną tratowane pod ich nogami. Dlatego Chrystus wskazuje uczniom, że mają nieść Ewangelię w duchu szaleńczej miłości, lecz szanując wolę innych: stąd wszelkie narzucane wręcz siłą (nieraz z dozą agresji!) dzieła „ewangelizacji”, tak naprawdę nie są prawdziwą ewangelizacją.

Głoszenie Jezusa to kroczenie wąską drogą Jego nauki. Przeciskanie się z nią przez zaułki współczesnego świata. Z perłami miłości dla innych. Tych, którzy mają w sobie nawet niewielkie ich pragnienie.