Zmieszanie, pytanie, zaufanie

A w szóstym miesiącu posłany został od Boga anioł Gabriel do galilejskiego miasta, które się nazywa Nazaret, do dziewicy wydanej za mąż człowiekowi imieniem Józef, z rodu Dawida. Imię tej dziewicy Maryja. Kiedy wszedł do niej, powiedział: "Raduj się, obdarzona łaską, Pan z tobą". Ona zmieszała się na tę wypowiedź i zastanawiała się, skąd takie pozdrowienie. Wtedy rzekł jej anioł: "Nie bój się, Maryjo, bo zyskałaś łaskę u Boga. Oto poczniesz w swoim łonie i urodzisz Syna. Nazwiesz Go imieniem Jezus. On będzie wielki. Będzie nosił imię: "Syn Najwyższego". Jemu Pan Bóg da tron Dawida, Jego ojca, i będzie na wieki królem nad plemieniem Jakuba. Jego panowanie nie będzie mieć końca". Wtedy Maryja zapytała anioła: "Jak to będzie, skoro męża [jeszcze] nie znam?" Na to odrzekł jej anioł: "Duch Święty przyjdzie do ciebie i moc Najwyższego okryje cię swoim cieniem. Dlatego Owo Rodzące się będzie nosić imię "Święty", "Syn Boży". A oto Elżbieta, twoja krewna, ona również poczęła syna mimo swojej starości. To już szósty miesiąc dla tej, którą nazywają "Jałowa". Bo dla Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa". Maryja odpowiedziała: "Oto służebnica Pana. Oby mi się stało według twojego słowa". Wtedy anioł odszedł od niej (Łk 1,26-38)   

Wiara nie może być ślepa. Bo z niej często rodzi się fanatyzm, niezdrowa dewocja, wypaczenia. Dojrzała wiara pyta, poszukuje, próbuje zrozumieć. Choć zawsze dotrze się do punktu, w którym Boża rzeczywistość wykracza poza ludzkie rozumowanie. Wtedy tworzy się miejsce dla pokornej wiary w to, że Bóg jest Mistrzem rzeczy niemożliwych. To przestrzeń, by do końca zaufać Ojcu i dać się prowadzić Jego drogami.

A przyjdzie czas, gdy niemożliwe stanie się możliwe. Dla Boga nie ma bowiem rzeczy niemożliwych. Ważne, by zaufać słowu Kogoś, kto nie chce dla ciebie źle. Wtedy zrodzi się i w tobie Jezus, błogosławiony owoc łona Tej, która pierwsza uwierzyła i wskazała drogę, jak wierzyć należy.