Przyjdź!

Jezus im rzekł: "Ja jestem chlebem życia. Kto do mnie przychodzi, nie będzie głodny, a kto wierzy we mnie, nigdy nie będzie odczuwał pragnienia. Lecz powiedziałem wam, że choć zobaczyliście mnie, nie wierzycie. Przyjdzie do mnie wszystko, co daje mi Ojciec; a nie wyrzucę na dwór, gdy kto przyjdzie do mnie, bo zstąpiłem z nieba nie po to, by swoją wolę pełnić, lecz wolę Tego, który mnie posłał. A wolą Tego, który mnie posłał jest, abym z wszystkiego, co mi dał, nie stracił niczego, lecz żebym to wskrzesił w dniu ostatnim. To jest bowiem wolą mojego Ojca, aby kto patrzy na Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne i bym ja go wskrzesił w dniu ostatnim" (J 6,35-40)

       Chleb i woda, pożywienie proste a zarazem podstawowe dla człowieka. W Ewangelii Chrystus przedstawia się jako Chleb i Woda życia dla wierzących. Temu więc, kto wierzy, nie zabraknie niczego do godnego przejścia przez to życie. A ono jest zadatkiem życia wiecznego, które rozkwitnie w pełni w dniu wskrzeszenia umarłych.

     Gdyby ludzie byli faktycznie świadomi wielkości oraz wagi tego daru, którym jest sam Chrystus, ich kroki byłyby skierowane w stronę życia. Stały by się poszukiwaniem tego, co najcenniejsze. Tak jednak nie jest. Stąd wielu ludzi jest zniechęconych życiem i zasmuconych. Niestety, także wśród chrześcijan, którzy widzą Jezusa na ołtarzu, a mimo to… nie wierzą. Do nich Jezus kieruje zapewnienie, które jest zarazem zaproszeniem: „Przyjdź do mnie, a spragniony i złakniony nigdy nie będziesz!”