Ziemia pogan

 

Gdy Jezus usłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: „Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego. Droga morska, Zajordanie, Galileja pogan. Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci światło wzeszło”. Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: „Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie”. I obchodził Jezus całą Galileję, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania (Mt 4,12-17.23-25)
 
     Objawienie Pańskie, które w symbolicznym przybyciu trzech króli (obcokrajowców; pogan) do Betlejem wskazuje na uniwersalność zbawienia, które Bóg pragnie dla każdego człowieka. niezależnie od rasy, kultury, tradycji czy religii. Światło Jezusa pragnie dotrzeć tam, gdzie świat potrzebuje jasności. Tam, gdzie jeszcze kroczy w ciemności.
     Chrystus od samego początku swojej działalności jest wierny programowi Dobrej Nowiny, którą niesie do człowieka każdego czasu (to misja ponadczasowa) i miejsca (misja pozaprzestrzenna). Doskonale wie, że każdy człowiek pragnie być wolny od cierpienia oraz chce być szczęśliwy.
     Ewangelia o królestwie, kiedy ktoś ją przyjmie i zacznie wcielać w codzienne życie, stanie się źródłem uzdrowienia, umocnienia, wsparcia, pocieszenia oraz nadziei. Usłyszana i wcielona w życie przynosi zbawienie. Odrzucona – stanie się niewykorzystaną szansą na wypełnienie pustej, poranionej a może nawet martwej przestrzeni twojego serca.