Jeśli twoja ręka byłaby ci powodem grzechu, odrąb ją! Lepiej jest dla ciebie, abyś wszedł do życia jako ułomny, niż abyś mając obie ręce, musiał odejść do piekła, do ognia nie dającego się ugasić. Jeśli twoja noga byłaby ci powodem do grzechu, odrąb ją! Lepiej jest dla ciebie, abyś wszedł do życia jako beznogi, niż abyś mając obie nogi został wrzucony do piekła. Również jeśli twoje oko byłoby ci powodem do grzechu, wyłup je! Lepiej jest dla ciebie, abyś wszedł do królestwa Bożego jednooki, niż abyś mając dwoje oczu został wrzucony do piekła, gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie daje się ugasić. Każdy w ogniu zostanie posolony. Dobra jest sól; jeśli jednak sól słoność utraci, czym ją przyprawicie? Zachowujcie sól w sobie i utrzymujcie między sobą pokój" (Mk 9,43-50)
Gdybyśmy dosłownie wzięli słowa Jezusa, świat byłby pełen kalek bez rąk, bez nóg, z powyłupywanymi oczyma. Bo przecież każdy nasz dzień jest naznaczony grzechem. Jednakże odnajdujemy głęboki sens wypowiedzi i wezwania Chrystusa. Mówi On o tym, że warto poświęcić wszystko dla osiągnięcia Królestwa. Nawet to, co wydaje się nam cenne a przeszkadza lub wręcz uniemożliwia wejście do Królestwa Bożego. Oczy, członki naszego ciała są dla nas przecież bezcenne. Lecz ich ważność jest niczym w porównaniu do ceny Królestwa.
Są sprawy, są rzeczy, które odciągają nas od Boga. Powodują w nas zło oraz grzech. Jezus zachęca, by pozbyć się tego balastu na drodze do Jego królestwa. Mówi, że warto to uczynić. Inaczej zakosztujemy piekła. Kiedy z kolei wejdziemy na drogę Ewangelii, która prowadzi wprost w ramiona Boga, odzyskamy pokój serca, stając się zarazem solą dla suchej ziemi świata.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz