Złowrogi brzęk

Wówczas jeden z Dwunastu, zwany Judaszem Iskariotą, udał się do arcykapłanów i powiedział: "Co mi dacie, a ja Go wam wydam?" Oni odliczyli mu trzydzieści srebrników. Od tego czasu szukał odpowiedniej chwili na wydanie Go. W pierwszy [dzień] Przaśników podeszli uczniowie do Jezusa i powiedzieli: "Gdzie chcesz, abyśmy przygotowali Ci do spożycia paschalnego baranka?" On odpowiedział: "Idźcie do miasta, do naszego znajomego i powiedzcie mu: "Nauczyciel mówi: 'Mój czas jest blisko; u ciebie urządzę paschę ze swoimi uczniami'"". Uczniowie zrobili, jak im Jezus polecił, i przygotowali paschalnego baranka. Kiedy nastał wieczór, zasiadł z Dwunastoma. Gdy jedli, powiedział: "O tak, mówię wam, jeden z was mnie wyda". Wtedy bardzo zasmuceni zaczęli Go pytać jeden po drugim: "Chyba nie ja, Panie?" On w odpowiedzi rzekł: "Który sięgnął razem ze mną do miski, ten mnie wyda. Syn Człowieczy odchodzi oczywiście, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy jest wydawany. Lepiej by dla takiego człowieka było, gdyby się nie narodził". Na to Judasz, który Go właśnie wydawał, rzekł: "Czyżbym to ja był, Mistrzu?" Odpowiedział mu: "Rzekłeś" (Mt 26,14-25)

Tragedia Judasza to też tragedia wspólnoty uczniów Jezusa. Można na nią spojrzeć dwojako. Tragedia jednego ze wspólnoty Dwunastu, która zasmuciła całą wspólnotę. Ale też tragedia pozostałych jedenastu uczniów, z których nikt nic nie zrobił, by powstrzymać Judasza przed zdradą. Nie chodzi o fizyczną interwencję, lecz o duchowe wsparcie oraz pomoc. Jeśli Judasz miałby je, czy dopuścił by się zdrady Mistrza? W ewangeliach nie ma mowy o żadnych zabiegach uczniów względem swojego kolegi. Czy nie widzieli, że duchowo coś trapi Judasza? Bo decyzja zdrady nie była decyzją chwili. musiał jakiś czas ją w sobie nosić.

Chrystus zna imię zdrajcy. Lecz… uczniowie dobrze wiedzą, iż każdy z nich ma coś na sumieniu względem drogi za Jezusem. Pytają jeden przez drugiego: „Chyba nie ja, Panie?”, jak ludzie którzy przyznają się do winy, lecz wierzą iż nie jest wielka. Lecz gdzieś w sobie wiedzą, że w jakiś sposób i oni zdradzili Nauczyciela. I oni są na liście potencjalnych zdrajców poprzez swe niewierności nauczaniu Nazareńczyka.

Owo przysłowiowe trzydzieści srebrników brzęczało po trosze i w ich kieszeniach. Podobnie jak w naszych, gdy wybierając grzech, zdradzamy naszego Pana.