W tył zwrot, naprzód marsz!

W tym czasie przyszli niektórzy i donieśli Mu o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, że to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie. I opowiedział im następującą przypowieść: Pewien człowiek miał drzewo figowe zasadzone w swojej winnicy; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym drzewie figowym, a nie znajduję. Wytnij je: po co jeszcze ziemię wyjaławia? Lecz on mu odpowiedział: Panie, jeszcze na ten rok je pozostaw; ja okopię je i obłożę nawozem; może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz je wyciąć (Łk 13,1-9)

Brak nawrócenia przynosi zgubę, gdyż brak owocowania jest znakiem jałowości ziemi ludzkiego serca. Potrzeba więc nawrócenia jest kwestią życia lub śmierci. Czym jest nawrócenie?... To zwrócenie się (nawrócenie) z powrotem ku Bogu, ku Jego Prawu.

Stwórca jest cierpliwy w swej miłości, miłosierny i ufający człowiekowi. Stąd czeka na jego powrót do samego końca. Pozostawia jednak każdemu wolny wybór. Wzywa do powrotu z krainy ciemności do krainy światła, z krainy śmierci do krainy życia, krainy grzechu do krainy czystości.

Grzechu nie można zważyć. Ale można (a nawet trzeba!) go rozważyć. Nawrócenie rozpoczyna się w momencie uznania w sobie grzesznika. Cała resztę poprowadzi ku owocowaniu łaska Ducha Świętego.