Jedność w Miłości

A nie tylko za tymi tu proszę, lecz i za tymi, którzy dzięki ich słowu uwierzą we mnie, aby wszyscy jedno byli, jak Ty, Ojcze, we mnie, a ja w Tobie, aby i oni w nas byli, tak by świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś. Ja także chwałę, którą mi dałeś, im przekazałem, aby jedno byli, jak my jedno. Ja w nich, a Ty we mnie, aby w pełni byli doprowadzeni do jedności, tak by świat poznał, że Ty mnie posłałeś i że ich umiłowałeś, tak jak mnie umiłowałeś. Ojcze, według tego, co mi dałeś, chcę, aby i oni byli ze mną tam, gdzie ja jestem, tak by oglądali mą chwałę, którą mi dałeś, bo umiłowałeś mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy, świat Cię nie poznał, lecz ja Ciebie poznałem, i oni poznali, że Ty mnie posłałeś. Pozwoliłem też im poznać Twoje imię i będę im dawał poznać, aby miłość, którą mnie umiłowałeś, była w nich, a także ja w nich" (J 17,20-26)

Chrystusowa modlitwa wykracza poza krąg uczniów, Jego najbliższych współpracowników w dziele krzewienia Ewangelii. Otula również poszukujących wiary.

Jezus modli się o jedność. Jest ona możliwa na gruncie wiary (w Mesjasza) i przede wszystkim wzajemnej miłości, która jest kształtowana na doskonały wzór miłości istniejącej pomiędzy trzema Osobami Trójcy Świętej. Czy taka miłość jest możliwa wśród ludźmi? Tak. Jeżeli zaprosimy do niej Boga. Przecież On jest Miłością.

           Prawdziwą jedność można zbudować jedynie na miłości. Dlatego te dwa pojęcia w swojej modlitwie Boży Syn łączy w jedno. Każdy przejaw braku jedności między ludźmi jest oznaką braku miłości pomiędzy nimi.