Godność proroka

 

Jezus powiedział do tłumów: „Zaprawdę powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on. A od czasu Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i ludzie gwałtowni zdobywają je. Wszyscy bowiem Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana. A jeśli chcecie przyjąć, to on jest Eliaszem, który ma przyjść. Kto ma uszy, niechaj słucha” (Mt 11,11-15)

 

     Jan jest ostatnim z szeregu dawnych proroków, co wcale nie znaczy, że ta funkcja w historii zbawienia zaniknęła bądź straciła swoją wartość. Działalność Chrzciciela jest mostem pomiędzy dawnymi prorokami a nowymi, którzy będą uczestniczyć, kontynuować a nawet stanowić część misji Chrystusa, najwyższego Króla, Kapłana i Proroka.

     Jezus dostrzega w działalności pustelnika znad Jordanu misję Eliasza. Według żydowskiej tradycji to właśnie ten największy z proroków, miał cudownie ponownie pojawić się na ziemi (wierzono, że obok Henocha to jedyny człowiek, który nie umarł) bezpośrednio zapowiadając rychłe przyjście mesjasza. W tym kontekście Jezus umieszcza osobę Jana Chrzciciela. Jego misja posiada wielkie znaczenie dla królestwa.

     Lecz jednocześnie „najmniejszy w królestwie Jezusa jest większy od Jana Chrzciciela”. Te słowa świadczą o ogromnej wartości nowej rzeczywistości wiary, którą zapoczątkował Boży Syn. To oczywiste, w Jego Osobie nadeszła pełnia zbawienia. Niezwykłe jest to ewangeliczne podkreślenie wielkiej godności wierzących w Jezusa, Zbawiciela Świata. Ale również i zaproszenie, żeby strzec tej godności, żeby każdego dnia na nowo opromieniała życie ochrzczonych.