Tożsamość

Gdy kiedyś modlił się sam i byli przy Nim uczniowie, zapytał ich: "Co ludzie o mnie mówią? Kim jestem?" Oni na to odpowiedzieli: "Janem Chrzcicielem, a inni, że Eliaszem, a jeszcze inni, że wstał któryś z dawnych proroków". Zapytał ich: "A wy co mówicie? Kim jestem?" Piotr odpowiedział: "Mesjaszem Bożym". On upomniał ich i nakazał, aby nikomu o tym nie mówili, bo powiedział, że trzeba, aby Syn Człowieczy doświadczył wielu cierpień, aby doznał odrzucenia ze strony starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie, aby przyjął śmierć i aby trzeciego dnia zmartwychwstał (Łk 9,18-22)

Opinia publiczna nie ma wpływu na tożsamość Jezusa. Ona nie jest wyjściem naprzeciw kaprysom oraz zachciankom ludzi. Jezus nie nakłada masek, aby się komuś przypodobać. Jego nauka jest twarda i wielu z tego powodu Go opuściło. Nie znaleźli w Nim bowiem tego, kogo oczekiwali.

Jezusa nie tyle interesuje, co mówią o Nim ludzie (to akurat dobrze wiedział), lecz kim jest dla swoich uczniów. Wielu z nich miało swoje oczekiwania wobec Mesjasza. Miał być skrojony według ich zapotrzebowań. Według wielu z nich Izrael potrzebował bowiem silnego wybawiciela, który byłby przede wszystkim wyśmienitym politykiem, społecznikiem, dowódcą. A Jezus… mówi o cierpieniu i o swojej rychłej śmierci. Nie nawołuje do innej walki poza tą duchową, wewnątrz człowieka, prowadzoną miłością - duchową amunicją.

Piotr wyznaje swoją wiarę w Jezusa jako Bożego Wyzwoliciela. Rozpoznał więc Go takim, jaki jest. Takie jest i nasze zadanie: rozpoznać Jezusa takim, jaki jest a nie dostosowywać Jego obraz do własnych potrzeb.