Misja i dymisja

Zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi demonami i chorobami, żeby z nich leczyli, i wysłał ich, aby nieśli wiadomość o królestwie Bożym i aby uzdrawiali chorych. Powiedział im: "Niczego nie bierzcie na drogę: ani laski, ani torby, ani chleba, ani srebra, i żebyście nie mieli na sobie dwóch sukien. Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, tam się zatrzymujcie i stamtąd wychodźcie. Jeśli jacyś nie przyjmą was, odchodząc z owego miasta, strząsajcie pył ze swoich stóp jako świadectwo przeciw nim". Wybrali się zatem i chodzili po wsiach, głosząc wszędzie ewangelię i uzdrawiając (Łk 9,1-6)

Moc i władza pochodzące od Jezusa nie są osadzone w strukturach świata. To duchowa siła wychodząca od samego Boga, która ma służyć nie interesom tego, który ją posiadł, lecz dobru innych ludzi. A więc to przede wszystkim odpowiedzialna służba. Na wzór Syna Bożego, który nie przyszedł gromić mocą Ojca narody, lecz je wyzwolić spod mocy zła.

Każda misja posiada swoje założenia, plan realizacji, metody jej prowadzenia. Podobnie jest z misją uczniów Jezusa. Wskazania są jasne: mają iść zdani jedynie na ową moc z wysoka (nazwać ją można też osobową Mocą z wysoka, którą jest Duch Święty), ufając prowadzeniu Ojca. To pozwolić, by On działał, a uczniowie stawali się nosicielami Jego darów. Piękna misja, ale trudna. Mimo to, na przestrzeni wieków zawsze znajdują się ci, którzy traktują ją serio. Więc jest to misja możliwa do realizacji a powołany do niej jest każdy ochrzczony uczeń Pana. To zaproszenie. Możemy więc podjąć tę misję albo odrzucić, czyli sami się zdymisjonować.