Obnażenie

Zebrali się u Jezusa faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie umytymi rękami. Faryzeusze bowiem i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Dlaczego twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?” Odpowiedział im: „Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: «Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode mnie. Ale czci na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi». Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji”. Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: „Słuchajcie mnie wszyscy i zrozumiejcie. Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Wszystko to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym” (Mk 7,1-8.14-15.21-23)

Czystość i nieczystość. Dwie skrajne, przeciwstawne sobie rzeczywistości. Można je odnieść do czysto zewnętrznej formy lub też mówić o nich w aspekcie życia wewnętrznego. Możemy również rozpatrywać kwestię czystości w różnych aspektach. Jezus akcentuje wagę czystości w sensie wybitnie wewnętrznym, dotykając źródła wszelkiej nieczystości człowieka, jakim jest jego serce. Podczas gdy jego rozmówcy przesadnie skupiają się jedynie na czynniku zewnętrznym odniesionym do życia kultycznego. To rodzi narastający konflikt, w rezultacie którego Chrystus zostanie ukrzyżowany.

Można pomylić prawdziwą wiarę z regularnym uczęszczaniem do kościoła i uważać się za bardzo wierzącego z tego tytułu. Ewangelia Jezusowa weryfikuje jednak nasze życie religijne, obnaża nas a niektórzy mogą nawet sądzić, że ich obraża. Podobnie jak myśleli niektórzy faryzeusze i uczeni w Piśmie.

Sprzątanie domu wymaga czasu i wysiłku. Usuwanie z siebie zewnętrznych nieczystości jest proste, gorzej z tymi wewnętrznymi. Przemiana dokonuje się bowiem małymi krokami. Lecz jej podjęcie jest niezbędne, ażeby nazwać się uczniami Chrystusa. Kroczenie za Nim drogą, to nieustanne wyrzekanie się brudu tkwiącego w ludzkim sercu. Jego lista jest niestety znacznie dłuższa niźli ta wymieniona przez Nauczyciela w ewangelii.