Rachunek

       W tym czasie podszedł do Niego Piotr i powiedział: "Panie, jeśli grzeszyć będzie mój brat względem mnie, ile razy mam mu przebaczać? Czy aż siedem razy!?" Jezus mu odpowiedział: "Nie nakazuję ci, że aż siedem razy, lecz że aż siedemdziesiąt siedem razy!!! (Mt 18,21n)

 

W głoszone przez Jezusa orędzie miłości wpisane jest też przebaczenie. Można by rzec: kto prawdziwie kocha, nie chowa w sobie urazy. Przebaczenie jest procesem, więc potrzeba niekiedy wiele czasu, by dokonało się w sercu człowieka. Głębia przebaczenia kryje się w sercu, zewnętrzne gesty nie wystarczą. Nawet najpiękniejsze i najsentymentalniejsze, mogą kryć w sobie obłudę. Takie pozorne przebaczenie jest tylko spektaklem, podczas gdy we wnętrzu schowane jest pragnienie zemsty, gorzki żal wywołujący chęć odwetu i życzenie zła. Czasami nieprzebaczenie przerodzić się może w obsesję, która niszczy wszystkich dookoła. Zwłaszcza to tłumione w sobie, które rodzi negatywne uczucia.

Kiedy ktoś mówi, że nie może przebaczyć... to należy to odczytywać, że nie chce tego uczynić. To nie sprawa możności, lecz chcenia.

Piotr zapytuje o granicę przebaczenia. Czy przebaczając kolejny raz komuś, kto zawinił przeciwko nam, stajemy się naiwni? Powszechnie mawia się: „Do trzech razy sztuka!”. Jezus mówi, że przebaczać mamy zawsze! Bez żadnych kalkulacji.

Tak, jak Jezus przebacza nam nasze grzechy. Zawsze, kiedy stajemy przed Nim skruszeni, wyznając winy i prosząc o miłosierdzie. Bóg sam nas uczy przebaczenia. To nie teoria, lecz praktyczna lekcja codzienności.