Owce i kozły

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych ludzi od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie, błogosławieni u Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”. Wówczas zapytają sprawiedliwi: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? Albo spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię, lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?” A Król im odpowie: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście”. Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie”. Wówczas zapytają i ci: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?” Wtedy odpowie im: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tego i Mnie nie uczyniliście”. I pójdą ci na wieczną karę, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego" (Mt 25, 31-46)

     Ewangeliczna wizja Sądy Ostatecznego nie powinna przerażać, ale inspirować. Nie ma budzić lęku, ale nadzieję. Kryterium jest konkretne i nie wygórowane. Dostępne dla każdego.

     Owce i kozły. Rozdzielenie ich było oczywiste dla pasterskiego ludu Izraela. Pasterze wiedzieli, że dla dobra zwierząt trzeba je rozdzielić pod koniec dnia. Kozły w większym stopniu niż owce narażone były na zimno, musiały więc znaleźć się w cieplejszym miejscu.

     Mateuszowy obraz rozdzielenia stada to obraz prostego podziału ludzkości na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Wymaga tego sprawiedliwość Pasterza, który wielokrotnie obiecuje ludziom przywrócenie porządku na świecie.

     Po prawej stronie (δεξιῶν) nawiązuje do przebywania w zaszczytnym miejscu. Znalezienie się po lewej stronie (εύωνύμων) to w konsekwencji dyshonor. Jednak w opowiadaniu tak naprawdę to nie pasterz segreguje stado. Nie potępia, gdyż nie ma w nim nawet ziarenka nienawiści, zemsty czy agresji. Owa „kara” (χολαβίς) ma inny wymiar niż to samo słowo, ale w nieco innym znaczeniu: τιμορια, które podkreślało karzący wymiar słowa i odwoływało się do satysfakcji wykonującego karę. Χολαβίς wg Arystotelesa miało charakter dyscyplinujący i zwracało uwagę na osobę cierpiącą karę.

     Kryterium podziału jest klarowne. Uprzywilejowani to ci, którzy poszukiwali Boga, uwierzyli i poszli za Jezusem i w Jego imię praktycznie i bezinteresownie wcielali w życie Ewangelię wobec każdego spotkanego, zwłaszcza najbardziej potrzebujących. Odrzuceni to ci, którzy sami odłączyli się od drogi zaproponowanej przez Nauczyciela. Poprzez to nie byli w stanie ujrzeć Chrystusa w innym człowieku. Bo On utożsamia się z tymi, którzy żyją tuż obok ciebie. A sąd, to osobista weryfikacja przed Prawdą tego, czy potrafiliśmy kochać miłosierną miłością osoby, które spotykamy na naszej drodze.