Gdzie jesteś?!

Przychodzili do Niego wszyscy poborcy opłat i grzesznicy, aby Go słuchać. Szemrali na to faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: "On przyjmuje grzeszników i jada z nimi". Wtedy opowiedział im taką przypowieść: "Czy jeśli ktoś z was ma sto owiec i jedną z nich zgubi, nie zostawi na pustyni dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie pójdzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A kiedy znajdzie, bierze z radością na swoje ramiona i po powrocie do domu zwołuje przyjaciół i sąsiadów, mówiąc im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem tę swoją zgubioną owcę". Zapewniam was, że taka radość będzie w niebie z powodu jednego grzesznika, gdy się nawraca, i to bardziej niż z powodu dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie czują potrzeby nawrócenia. Albo czy któraś kobieta, gdy mając dziesięć drachm, zgubi jedną, nie zapala lampy, nie wymiata domu i nie szuka dokładnie, aż znajdzie? Kiedy znajdzie, zwołuje przyjaciółki i sąsiadki mówiąc: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam". Taka radość, zapewniam was, pojawia się u aniołów Boga z powodu jednego grzesznika, gdy się nawraca" (Łk 15,1-10)

Bogu zależy na dobru swoich dzieci. Wszak jest kochającym Ojcem. Zależy Jemu na każdym bez wyjątku, każdy jest jedyny i cenny w Jego oczach. Pragnie ofiarować swoją miłość, a zwłaszcza tym, którzy zagubili się w świecie i ciemności tracąc jej odczuwanie. Nawrócenie; zmiana sposobu myślenia i wartościowania dotychczasowego życia, przywraca na nowo doświadczenie miłości Boga.

Radość w niebie pojawia się wtedy, kiedy człowiek uświadamia swoją grzeszność i pragnie coś z nią uczynić, niźli z człowieka uważającego siebie za sprawiedliwego. Któż z nas jest bez winy? Nie chodzi o to, by specjalnie się gubić i bawić się z Bogiem w chowanego. Zupełnie jak Adam w ogrodzie Eden (zob. Rdz 3,10n).

Upadków nie trzeba szukać, każdego dnia upadamy. Trzeba rozpoznać w sobie problem i dać się pozwolić odszukać Bogu. A potem już tylko wielkie radości ucztowanie.