Uczniowie Jana i faryzeusze pościli.
Przyszli wtedy i zapytali Go: "Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie
faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?" Jezus odpowiedział im:
"Czy mogą pościć drużbowie weselni, gdy pan młody jest z nimi? Jak długo
mają przy sobie pana młodego, nie mogą pościć. Lecz przyjdą dni, kiedy pan
młody zostanie im zabrany. Wtedy, w owym czasie, będą pościć. Nikt nie
przyszywa łaty ze świeżego sukna do starego płaszcza. W przeciwnym wypadku to
nowe uzupełnienie odrywa to, co stare, i rozdarcie robi się jeszcze gorsze. Nikt
nie wlewa młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym wypadku wino rozerwie
bukłaki: wino się marnuje i bukłaki. Lecz młode wino - do nowych bukłaków" (Mk 2,18-22)
Post jest
jedną z praktyk, które mają na celu wzmocnienie wiary. To nie tylko zewnętrzna praktyka,
ale uwewnętrznione spotkanie z Oblubieńcem. Jest On ciągle nowy i fascynujący. Człowiek
doświadcza tego jedynie wtedy, gdy zwiąże swoje życie z Jego życiem. Swoją historię
z Jego historią.
Wino jest symbolem
Ducha Świętego, Dawcy radości oraz mocy. To Duch wzbudza przemianę serca, którą
nazywamy nawróceniem. Chrześcijanin to człowiek, który pozwala wypełnić bukłak
swojego serca ogniem Parakleta. Tylko wtedy znajdujemy równowagę pomiędzy
starym i nowym. Wiara bowiem jest czymś więcej niż wykonywaniem jakichś
czynności religijnych. Jeden gest prawdziwej miłości znaczy więcej niż cały
dzień postu. Choć trzeba też rzec, że poszczenie służy miłowaniu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz