Przechodził przez miasta i wsie, nauczając. Tak zmierzał do Jeruzalem. Ktoś odezwał się do Niego: "Panie, czy tylko niewielu jest takich, którzy dostępują zbawienia?" Wtedy On im powiedział: "Starajcie się wejść przez wąską bramę, bo wielu, oświadczam wam, będzie próbowało wejść, a nie zdoła. Kiedy gospodarz wstanie i zamknie bramę, stojąc na zewnątrz zaczniecie bić w bramę i wołać: "Panie, otwórz nam". A on wam na to odpowie: "Nie wiem, skąd jesteście". Wtedy zaczniecie mówić: "Jedliśmy z tobą i piliśmy. Na naszych ulicach nauczałeś". Odpowiadając wam, powie: "Nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode mnie wszyscy sprawcy nieprawości". Tam będzie szloch i zgrzytanie zębów, kiedy zobaczycie, że Abraham, Izaak, Jakub i wszyscy prorocy są w królestwie Boga, a was wyrzuca się na zewnątrz. Przyjdą też ze wschodu, i z zachodu, i z północy, i z południa i zasiądą w królestwie Boga. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwsi, i są pierwsi, którzy będą ostatni" (Łk 13,22-30)
Wejść przez wąską bramę, znaczy: starać się żyć trudami wskazań Ewangelii Chrystusowej. Samo podejmowanie niestałych prób nie wystarczy. Powoływanie się na pozorną, powierzchowną znajomość z Jezusem nie wystarczy. Co czynić więc, by wejść przez bramę?
Jezus nazwał się Bramą owiec. „Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę” (J 10,9). Przejść przez wąską bramę, znaczy więc: przechodzić ją przez Jezusa, w Jezusie i z Jezusem. Zostawić w Jego rękach sprawę naszego zbawienia. Starać się i zacieśniać kontakt ze Zbawicielem. Żeby nie pozostał jedynie daleką znajomością z kimś, kto może kiedyś okazać się pomocnym i przydatnym. Takie myślenie jest niegodziwe oraz nieprawe.
Prawdziwa wiara jest bezinteresowna. Oparta tylko na fundamencie miłości. Kocham Jezusa, i z tej miłości wierzę w sens tego, co być może nie zawsze jest zrozumiałe. Wierzę, czyli: żyję programem ewangelii. Czyniąc to, wchodzę przez wąską bramę wprost w ramiona Zbawiciela, jedynego Dawcę zbawienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz