Ważne pytanie

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?”. Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”  (Mt 16,13-19)

     Wyznanie Piotra pod Cezareą Filipową jest osobistym wyznaniem, które jednocześnie ma szerszy wymiar. To wyznanie każdego chrześcijanina oraz Kościoła. „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego!”. Wiara w Jezusa jako jedynego Pana życia, które nie przemija. Zbawiciela człowieka. Kto wierzy w to, jest błogosławiony.

     „A wy (a ty!) za kogo Mnie uważacie?” Pytanie, które wymaga osobistej odpowiedzi, która staje się drogą. Pełną trudów, naszych słabości, zdrad, ale też i ekstazy, radości i szczęścia. Jak droga apostoła Piotra.