Aby trwać

Jak mnie umiłował Ojciec, tak ja umiłowałem was. Wytrwajcie w mojej miłości. Jeżeli będziecie zachowywać moje przykazania, trwać będziecie w mojej miłości, jak ja zachowuję przykazania Ojca i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby ta wasza radość była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się tak wzajemnie miłowali, jak ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swe odda za swoich przyjaciół. Wy będziecie moimi przyjaciółmi, jeśli spełniać będziecie, co ja wam nakazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co jego pan czyni. Was natomiast nazwałem przyjaciółmi, bo wszystko, co usłyszałem od mojego Ojca, oznajmiłem wam. Nie wy mnie wybraliście, lecz ja was sobie wybrałem i powołałem was do tego, abyście szli i wydawali owoc i by owoc wasz trwał, tak że o cokolwiek poprosicie Ojca w imię moje, da wam. To wam nakazuję, abyście się wzajemnie miłowali (J 15,9-17)

Miłość, miłowanie, radość, przyjaźń. I Bóg, Dawca tych darów, sprawca autentycznego miłowania człowieka. Ale również Ten, który jako pierwszy każdego z nas umiłował odwieczną miłością.

Miłować Boga może tylko człowiek, który miłuje innych. Miłością niewybiórczą, wspaniałomyślną, do końca. Oddając swoje życie nawet za nieprzyjaciół. Do takiej miłości są wezwani i wybrani wierzący. Z taką miłością mają iść w świat. By kochać.

O co prosić Ojca w imię Chrystusa, jeśli nie o prawdziwą miłość do wszystkich, których czasami tak bardzo nam brakuje? Z pomocą Boga owoc miłości będzie w nas pięknie rozkwitał ciągle na nowo.