Siłownia

W tym to czasie Jezus, kolejny raz przemawiając, powiedział: "Uwielbiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś to przed uczonymi i mądrymi, a odsłoniłeś małym. Tak, Ojcze, bo tak Ci się podobało. Ojciec mój wszystko mnie przekazał. A nikt nie zna Syna z wyjątkiem Ojca, ani Ojca nikt nie zna z wyjątkiem Syna i tego, komu Syn zechce odsłonić. Przyjdźcie do mnie wszyscy ciężko pracujący i bardzo obciążeni, a ja wam ulgę przyniosę. Weźcie na siebie moje jarzmo i nauczcie się ode mnie, że jestem łagodny i pokornego serca, a znajdziecie odpoczynek dla dusz swoich. Moje jarzmo jest miłe, a mój ciężar lekki" (Mt 11,25-30)

                                                                                                        

Modlitwa Jezusa łączy się z wezwaniem do wszystkich obciążonych i utrudzonych. Jest więc wskazaniem, gdzie należy poszukiwać prawdziwej otuchy pośród trudów, które przynosi życie. To wskazanie potrafią odczytać tylko ludzie pokornego serca, którzy nawet w najmniejszym stopniu nie czują się panami tego świata. Dlatego są pogardzani przez świat, niezrozumiani, odrzucani. Wbrew logice świata, to właśnie im zostały objawione sekrety Bożej mądrości.

Krzyż Jezusowy jest zgorszeniem; skandalem dla świata. Dlatego, że jest niezrozumiały. Dla wierzących staje się jednak nie narzędziem okrutnej śmierci, lecz narzędziem chwały i znakiem zbawienia. Dlatego, że zawisł na nim jedyny Zbawiciel człowieka.

Jarzmo krzyża codziennego ciąży, lecz nie przytłacza, a nawet staje się odpoczynkiem, słodyczą i lekkością (!), gdyż w krzyżu objawiła się i objawia ogromna miłość Chrystusa do ludzkości. Kto podejmuje trudną drogę tejże miłości, powoli zanurza się w miłości Boga. a miłość, choć trudna czasem i bolesna, posiada w sobie niebywałą słodycz i sens. Wystarczy ją odkrywać, zarówno w radości, jak i w cierpieniu. Najważniejsze, że przeżywa się ją w blasku Mesjasza.