Natręci na trendzie

I powiedział im: "Ktoś z was będzie miał przyjaciela. Pójdzie do niego o północy i powie mu: "Przyjacielu, użycz mi trzech chlebów, bo przybył do mnie mój przyjaciel prosto z drogi i nie mam co mu postawić". A tamten ze środka odpowie: "Daj mi spokój. Drzwi już zamknięte i moje dzieci są już ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać ci". Zapewniam was, że choć nie da mu, wstawszy, dlatego, że jest jego przyjacielem, to podniósłszy się da mu, czego potrzebuje, z powodu jego nieustępliwości. I ja wam mówię: proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie, a zostanie wam otworzone. Bo każdy, kto prosi, otrzymuje, kto szuka, znajduje, a pukającemu zostanie otworzone. Jeśli któregoś z was, ojca, syn poprosi o rybę, to czy zamiast ryby poda mu węża? Albo jeśli poprosi o jajko, poda mu skorpiona? Jeśli zatem wy potraficie, choć zepsuci jesteście, dawać swoim dzieciom dobre dary, to o ileż bardziej Ojciec, Ten z nieba, da Ducha Świętego proszącym Go" (Łk 11,5-13)          

Jedną z ważnych cech dobrej modlitwy jest jej nieustanność. To bowiem wskazuje na siłę motywacji, jaką mamy. Dobra motywacja potrafi zagwarantować ostateczne powodzenie naszych podjętych wysiłków. Prosić, szukać oraz pukać. To czynimy właściwie codziennie. Lecz sztuką jest prosić Kogoś, kto może rzeczywiście odmienić wszystko; szukać tego, co warto odnaleźć; pukać w drzwi, za którymi Ktoś czeka, a nie króluje pustka.

Ufna modlitwa otwiera serce Boga, bo to serce ojcowskie, które słucha uważnie swoich dzieci. Wytrwała modlitwa kruszy mury nie tylko między nami a Bogiem, lecz też te budowane pomiędzy nami. Wszystko to za sprawą Ducha, który nie tylko jest Dawcą dobrych darów dla proszących, ale także sam staje się Darem i Obietnicą.