Jezus powiedział do swoich uczniów: "Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych. Każdemu, kto powie jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone. Kiedy was ciągać będą po synagogach, urzędach i władzach, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty pouczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć" (Łk 12,8-12)
Przyznanie się wobec ludzi, to inaczej: świadectwo. Nie chodzi tutaj jedynie o słowną deklarację, ale o życie prawdą Jezusowej Ewangelii w codzienności. Taka właśnie postawa rodzi ścisłą więź oraz konkretną, żywą relację z Synem Człowieczym.
Nieodzowną pomocą w tym jest osoba Ducha Świętego. On nadaje właściwą dynamikę i żywotność osobowej relacji z Jezusem. Jest ponadto Nauczycielem, który wspierając i pomagając, naucza, jak człowiek konstruktywnie może przeżyć swoje życie. to właśnie jest świadectwo dawane Chrystusowi – w mocy Ducha miłości poddawać się woli Ojca, świadcząc wobec świata o Jezusie jako jedynym Zbawicielu człowieka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz