Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: "Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem". Lecz On mu odpowiedział: "Człowieku, któż Mnie ustanowił nad wami sędzią albo rozjemcą?" Powiedział też do nich: "Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia". I opowiedział im przypowieść: "Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał w sobie: „Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów”. I rzekł: „Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe moje zboże i dobra. I powiem sobie: Masz wielkie dobra, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!” Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?" Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty u Boga" (Łk 12,13-21)
Nauczanie Jezusowe ma wymiar wielopłaszczyznowy, dlatego każdy może (a nawet powinien) się w nim odnaleźć. Ta sama przypowieść może poruszać różne strony życia człowieka. Nie znaczy to jednak, że opowieści Mesjasza nie posiadają jednej, zwartej myśli przewodniej, która jest jasnym przesłaniem dla odbiorców.
Parabola o chciwości wskazuje na bezsensowne planowanie swojego życia, według reguł uznanych przez świat jako rozsądne. Chrystus jako podstawę swojej przypowieści przyjmuje myśl mądrościową. Na jej podstawie przedstawia mądrość ewangeliczną, która jak zazwyczaj w przypowieściach, znajduje się na końcu opowieści. To mądrość nie opisująca pewną obserwację wziętą z życia, lecz zawierająca konkretne przesłanie oraz naucza. Głupim jest człowiek żyjący dla siebie (egoista). To bogactwo przemijające, tymczasowe pseudo-bogactwo, które nie ma przyszłości. Przeciwnie jest z tymi, których bogactwem staje się Bóg i Jego królestwo. To wartość nieprzemijająca, gdyż Bóg jest wieczny, a jego królestwo ma wymiar duchowy, który odpowiednio ukierunkowany, nigdy nie przeminie.
Przesłanie jest podane w prosty sposób. Tak, aby każdy czytający mógł je zrozumieć. A potem zdecydować, czy chce je przyjąć jako swoje, czy żyć według własnej mądrości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz