Napisano i zrealizowano

Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich. Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od Pana. Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. Począł więc mówić do nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli. A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: Czy nie jest to syn Józefa? (Łk 4,14-22)

Życie Jezusa było całkowicie zanurzone w woli Ojca. Stąd i żywe Słowo, które objawia tę wolę dla wierzących, w pełni można przypisać Chrystusowi. To Pomazaniec Słowa, w którym wszystkie obietnice Biblii mają swoje spełnienie.

Prorokowanie Izajasza dotyczy misji mającego przybyć Mesjasza. Chrystus interpretuje słowa proroka w czasie nie przyszłym, lecz teraźniejszym. Wraz z Jego narodzinami bowiem, Duch Pański zainicjował nową erę dla ludzkości. To czas zbawienia i wolności. Wszędzie tam, gdzie rodzi się Chrystus, zakwita zbawienie. Stąd ważne jest otwarcie się na słowa Jezusa. Nie tylko na ich piękno, lecz również na ich moc, która nie przynosi łatwego życia. Lecz słuchanie głosu Pana i wcielanie go w życie, to zaczątek przyniesionego nam daru zbawienia.