W cichości mej

Uważajcie, by swoich czynów sprawiedliwych nie spełniać przed ludźmi po to, aby was oglądali. Jeśli nie, nie będziecie mieć zapłaty u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc będziesz spełniał uczynek miłosierdzia, nie otrąbiaj [tego] przed sobą, jak to robią obłudnicy w synagogach i na ulicach, by zdobyć pochwałę u ludzi. Tak, mówię wam: oni [już] odbierają swoją zapłatę. Gdy natomiast ty spełniasz uczynek miłosierdzia, niech nie wie twoja lewa [ręka], co czyni prawa, aby twój czyn miłosierdzia był w ukryciu. A twój Ojciec, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Bo [oni] lubią się modlić, stając w synagogach i na rogach ulic, aby się ludziom pokazać. Tak, mówię wam: oni [już] odbierają swoją zapłatę. Gdy ty się modlisz, wejdź do swojego domu i zamknąwszy drzwi, pomódl się do Ojca swojego, który jest w ukryciu. A twój Ojciec, który widzi w ukryciu, da ci. Gdy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy, bo oni zmieniają swoje twarze, by ludziom pokazać, że poszczą. Tak, mówię wam, [już] odbierają swoją zapłatę. Kiedy ty pościsz, natrzyj [olejkiem] swoją głowę i umyj swoją twarz, by nie ludziom pokazać, że pościsz, lecz twojemu Ojcu, który jest w ukryciu. A twój Ojciec, który widzi w ukryciu, da ci (Mt 6,1-6.16-18)

Modlitwa, posty czy jałmużna nie mają wartości same w sobie, gdyż wartość tym działaniom nadaje człowiek. Można łatwo zaprzepaścić te doskonałe okazje do uświęcenia. A nawet więcej: mogą stać się przyczyną zguby człowieka. nie można zapominać, że szatan często działa pod pozorem dobra. Ukrywa się, skrycie manipuluje – by w końcu posłużyć się tak ulubioną przez niego zasadzką, jaką jest pycha. Pycha oddala miłość, kierując ku sobie a nie ku innemu człowiekowi. Pretekstem do niej bywa paradoksalnie to, co jest dobre. Płaszcz obłudy może ukryć wiele przed ludźmi, ale nie przed Bogiem, który „widzi w ukryciu”. Jezus wyraźnie dostrzegał obłudne zachowanie religijnych przywódców narodu Izraela.

Modlitwa i post chrześcijan ma swój wzór w osobie Syna Bożego. Wielokrotnie udawał się na pustkowie by tam się modlić. Uczniowie wręcz musieli Go szukać! Przed rozpoczęciem misji samotnie pościł na pustyni. Szukał okazji nie do pokazania siebie, lecz do autentycznego kontaktu z Ojcem. A on dokonuje się w ciszy ludzkiego serca a niekoniecznie w doniosłych gestach religijnych, które często podszyte są obłudą i pychą. Nie w krzykliwych manifestacjach wiary czy procesjach, ale w prostych, codziennych gestach miłości. Bo miłość dojrzewa w ciszy codziennej, wcale nie potrzebując donośnie brzmiących organów kościelnych.