Owce i kozły

Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swojej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na tronie swojej chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody. Oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce ustawi po swojej prawej stronie, a kozły po lewej. Wtedy do tych po prawej Król powie: "Chodźcie, błogosławieni mojego Ojca, stańcie się dziedzicami królestwa, przygotowanego dla was od założenia świata. Bo byłem głodny, i daliście mi jeść; byłem spragniony, i daliście mi pić; przybyszem byłem, a przygarnęliście mnie; nagi - a odzialiście mnie; zachorowałem, i odwiedziliście mnie; znalazłem się w więzieniu, a przyszliście do mnie". Odezwą się wtedy do Niego, mówiąc: "Panie, kiedy widzieliśmy Ciebie głodnego i nakarmiliśmy Cię; albo spragnionego i daliśmy pić? A kiedy widzieliśmy Ciebie jako przybysza i przygarnęliśmy, albo nagiego i odzialiśmy? Kiedy widzieliśmy Ciebie chorego albo w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?" Na to Król im odpowie: "Oświadczam wam, że ile razy robiliście [coś] dla jednego z tych moich najlichszych braci, dla mnie robiliście". Potem powie do tych po lewej: "Odejdźcie ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, gotowy dla diabła i jego aniołów. Bo byłem głodny, a nie daliście mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście mi pić; przybyszem byłem, a nie przygarnęliście mnie; nagi - a nie odzialiście mnie; chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie". Wtedy i ci odezwą się do Niego, mówiąc: "Panie, kiedy widzieliśmy Ciebie głodnego, lub spragnionego, lub jako przybysza, lub nagiego, lub chorego, lub w więzieniu, i nie usłużyliśmy Ci?" Na to odpowie im: "Oświadczam wam, że ile razy nie zrobiliście czegoś dla jednego z tych najlichszych, to właśnie dla mnie nie zrobiliście". I ci odejdą do wiecznej kaźni, a sprawiedliwi do wiecznego życia" (Mt 25,31-46)

Na górze Chrystus wygłosił osiem błogosławieństw, uniwersalny program życia Jego uczniów. Wielokrotnie mówił też o sądzie ostatecznym. W tym fragmencie te dwa tematy związane są ze sobą, ukazując kontrast pomiędzy drogą do życia wiecznego a tą wiodącą do zatracenia (wiecznej kaźni).

Klucze do życia wiecznego są w rękach uczniów, choć ich Dawcą jest Syn Boży. Posiadając instrukcję ich użytkowania, możemy właściwie użyć ich i wejść w przedsionki królestwa, bądź też zaprzepaścić szansę znalezienia się tam. Generalnie można stwierdzić, iż owym kluczem do życia jest braterska, wrażliwa miłość. Ta obfitująca nie w piękne deklaracje słowne, lecz w codzienne czyny.

Weryfikacja ostatecznych czasów nie będzie bazowała na kontekście etnicznym (jakby chcieli tego np. Judejczycy), rasowym, wykształcenia, sukcesu życiowego… Chrystus zapyta każdego z nas tylko o miłość. I odpowiedź, dana w prawdzie przed Ojcem, będzie decydująca o naszej wieczności.

W Biblii owce są symbolem dobroduszności, swoistej naiwności i bezbronności. Kozły były zwierzętami ofiarnymi i kojarzono je ze złem. Co powoduje ową segregację? Jej źródłem nie jest Bóg, lecz… sami ludzie na podstawie swoich czynów wobec innych (z którymi to ludźmi całkiem utożsamia się Jezus) określą, w której grupie jest ich miejsce.

Patrząc na dotychczasowe życie: w której grupie jest twoje miejsce? Pamiętaj, jeszcze jest czas, by je szybko zmienić, gdy się dostrzeże wokół rogate głowy kozłów.