Nowe i stare

Faryzeusze i uczeni w Piśmie rzekli do Jezusa: "Uczniowie Jana dużo poszczą i modły odprawiają, podobnie też uczniowie faryzeuszów; natomiast Twoi jedzą i piją". A Jezus rzekł do nich: "Czy możecie nakłonić gości weselnych do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, i wtedy, w owe dni, będą pościli". Opowiedział im też przypowieść: "Nikt nie przyszywa do starego ubrania jako łaty tego, co oderwie od nowego; w przeciwnym razie i nowe podrze, i łata z nowego nie nada się do starego. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków; w przeciwnym razie młode wino rozerwie bukłaki, i samo wycieknie, i bukłaki przepadną. Lecz młode wino należy wlewać do nowych bukłaków. Kto się napił starego, nie chce potem młodego – mówi bowiem: „Stare jest lepsze” (Łk 5,33-39)

     Wszystko ,a swoje miejsce, formę oraz czas. Również praktyka postu, której Jezus nie kasuje, lecz pragnie nadać głębszy sens. Bo post dla samego postu jest jedynie pustą czynnością bez właściwego sobie wyrazu.

     Post jest praktyką pradawną, związaną nie tylko od samego początku z religią żydowską. Jest obecny również w innych religiach. Pomaga pogłębić życie duchowe. Oczywiście pod warunkiem, że znajduje w człowieku swoją podstawę, jaką jest nie tylko pobożność, ale również wiara. Bo ktoś może być z pozoru pobożny, zachowywać skrupulatnie wszystkie posty, i… być niewierzącym. Tak działo się z faryzeuszami i uczonymi w Piśmie. Wielu z nich było hipokrytami, a hipokryzja skrywała niewiarę.

     Dlatego Jezus tak wiele razy krytykuje postawę elity ludu Izraela. Pragnie nowego spojrzenia na Prawo, a więc i na jego Dawcę, Boga. Nowe, pogłębione tłumaczenie Prawa należy jednak przyjąć odnowionym sercem, aby zrozumieć i rozsmakować się w Ewangelii Jezusowej.