Los

Uczeń nie jest ponad nauczycielem ani sługa nad swym panem. Wystarczy uczniowi, by się stał jak jego nauczyciel, a sługa - jak jego pan. Jeśli gospodarza nazwali Belzebubem, to o ile bardziej należących do jego domu! Jednak nie bójcie się ich! Nic bowiem, co zasłonięte, nie pozostanie nieodkryte, a tajne nie pozostanie nieznane. Co wam mówię w ciemności, powiedzcie to w świetle; a co słyszycie na ucho, z dachów głosem herolda ogłoście. I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej tego, który i duszę, i ciało może zgubić w piekle. Czyż nie sprzedaje się dwóch wróbli za asa? A z nich ani jeden nie spadnie na ziemię [bez zgody] waszego Ojca. I nawet wszystkie wasze włosy na głowie są policzone. Więc się nie bójcie. Wy więcej jesteście warci niż wiele wróbli. Do każdego, kto przyzna się do mnie przed ludźmi, przyznam się i ja przed moim Ojcem, który jest w niebie; a każdego, kto mnie się wyprze przed ludźmi, wyprę się i ja przed moim Ojcem, który jest w niebie (Mt 10,24-33)

Los uczniów jest wpisany w los Mesjasza: mają więc oni być Jego wiernymi naśladowcami. Najważniejsza nauka to ta, by wpisywać swoje życie w życie Nauczyciela. Pomocą w tym jest Opatrzność Boska, prowadząca uczniów do wiarygodnego świadectwa wiary. To kroczenie w czystej miłości. Kto tak żyje, nie musi obawiać się niczego.

Siłą do kroczenia naprzód w tej miłości jest poczucie obecności opiekuńczego Ojca, który jest zatroskany o swoje dzieci. Jego opieka jest skuteczna, gdyż doskonale zna każdego z nas. Dlatego nie należy się bać niczego! Władca wszystkiego jest bliżej niźli możemy przypuszczać. I nawet piekło drży na dźwięk Jego Imienia.