Wiedza w krzyż wpisana

Gdy kiedyś modlił się sam i byli przy Nim uczniowie, zapytał ich: "Co ludzie o mnie mówią? Kim jestem?" Oni na to odpowiedzieli: "Janem Chrzcicielem, a inni, że Eliaszem, a jeszcze inni, że wstał któryś z dawnych proroków". Zapytał ich: "A wy co mówicie? Kim jestem?" Piotr odpowiedział: "Mesjaszem Bożym". On upomniał ich i nakazał, aby nikomu o tym nie mówili, bo powiedział, że trzeba, aby Syn Człowieczy doświadczył wielu cierpień, aby doznał odrzucenia ze strony starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie, aby przyjął śmierć i aby trzeciego dnia zmartwychwstał (Łk 9,18-22)

Chrystus pragnie, by poznawać Go w świetle Jego męki, śmierci i zmartwychwstania. W tym bowiem finalizuje się zbawcze misterium człowieka, ale też objawia najgłębszy sens tajemnicy Mesjasza. Nie można poznać więc Jezusa, nie doświadczywszy Jego krzyża. To poznanie dokonuje się jednakże w świetle paschalnym. Więc nie jest cierpiętnictwem, lecz pełnym nadziei zadziwieniem nad tym, że Miłość zwyciężyła śmierć, grzech, wszelkie nasze lęki.

Dla Piotra rozpoznanie w Jezusie obiecanego mesjasza będzie musiało zostać stopniowo potwierdzane w całym życiu: powrocie oraz łzach po trzykrotnym zaparciu, trudach apostolstwa, prześladowaniach i w końcu w męczeńskiej śmierci. Droga ucznia bowiem to nieustanne potwierdzanie każdą chwilą, kto jest prawdziwym i jedynym Zbawicielem człowieka.