Dzięki, dzięki, dzięki!

       W drodze do Jeruzalem także On przechodził przez teren graniczny Samarii i Galilei. Gdy wchodził do jakiejś wsi, wyszło Mu naprzeciw dziesięciu trędowatych. Stanęli z daleka i podnosząc głos zawołali: "Jezusie, Mistrzu, zlituj się nad nami". Gdy ich spostrzegł, powiedział: "Idźcie i pokażcie się kapłanom". I właśnie wtedy, kiedy tam szli, zostali oczyszczeni. Gdy jeden z nich zauważył, że wyzdrowiał, zawrócił wychwalając Boga wielkim głosem. Upadł na twarz u Jego stóp i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Wtedy Jezus odezwał się mówiąc: "Czy nie dziesięciu dostąpiło oczyszczenia? Gdzie dziewięciu? Żaden się nie znalazł taki, żeby wrócić i oddać chwałę Bogu z wyjątkiem tego obcoplemieńca?" A do niego powiedział: "Podnieś się i idź. Twoja wiara cię wyzwoliła" (Łk 17,11-19)

 

Jakże łatwo jest prosić Boga o łaski! Kiedy przychodzi choroba albo inna trudna sytuacja życiowa, wielu ludzi nagle przypomina sobie, że jest Bóg. Nagle potrafią nawet upaść na kolana i modlić się, podczas gdy do tej pory nie mieli czasu dla swojego Stwórcy.

A potem... gdy otrzymują daną łaskę, nagle znowu zapominają, iż jest Bóg. I wszystko staje się takie samo, jakie było przedtem: dalekie od Boga, od modlitwy, od Kościoła. Takie traktowanie Boga jest instrumentalne – staje się nie partnerem w życiu, lecz narzędziem mającym zaspokoić potrzeby i zaradzić kłopotom. Dlatego tak wiele w nas roszczeń oraz pretensji do Boga a tak mało dziękczynienia.

Lecz są też tacy, którzy z wdzięcznością dziękują życiem za wszystkie otrzymywane łaski. Jest ich niewielu. Jak w Ewangelii – jeden na dziesięciu. A przecież otrzymywane łaski są jednakowo wielkie i piękne. Cała dziesiątka trędowatych otrzymała oczyszczenie. Ale czy otrzymali uzdrowienie?... Bo tylko jeden z nich tak naprawdę został uzdrowiony; ocalony. Ten, który potrafił dziękować. Oddał w ten sposób chwałę Bogu. Człowiek wypełniony szczerym, bezinteresownym dziękczynieniem jest człowiekiem wyzwolonym od hipokryzji oraz egoizmu. Tacy właśnie mają być uczniowie Chrystusa.