Ukrycie

Uważajcie, by swoich czynów sprawiedliwych nie spełniać przed ludźmi po to, aby was oglądali. Jeśli nie, nie będziecie mieć zapłaty u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc będziesz spełniał uczynek miłosierdzia, nie otrąbiaj [tego] przed sobą, jak to robią obłudnicy w synagogach i na ulicach, by zdobyć pochwałę u ludzi. Tak, mówię wam: oni [już] odbierają swoją zapłatę. Gdy natomiast ty spełniasz uczynek miłosierdzia, niech nie wie twoja lewa [ręka], co czyni prawa, aby twój czyn miłosierdzia był w ukryciu. A twój Ojciec, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Bo [oni] lubią się modlić, stając w synagogach i na rogach ulic, aby się ludziom pokazać. Tak, mówię wam: oni [już] odbierają swoją zapłatę. Gdy ty się modlisz, wejdź do swojego domu i zamknąwszy drzwi, pomódl się do Ojca swojego, który jest w ukryciu. A twój Ojciec, który widzi w ukryciu, da ci. Gdy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy, bo oni zmieniają swoje twarze, by ludziom pokazać, że poszczą. Tak, mówię wam, [już] odbierają swoją zapłatę. Kiedy ty pościsz, natrzyj [olejkiem] swoją głowę i umyj swoją twarz, by nie ludziom pokazać, że pościsz, lecz twojemu Ojcu, który jest w ukryciu. A twój Ojciec, który widzi w ukryciu, da ci (Mt 6,1-6.16-18)

Czyny sprawiedliwe, modlitwa, post. W ich dobrym praktykowaniu wszystkie łączy jedna cecha: bezinteresowność. Polega to też na nie skupianiu uwagi na sobie, a więc praktykowaniu bez rozgłosu, w ciszy i bez niepotrzebnego hałasu wokół siebie. Ewangelia mówi, iż ta praktyka jest działaniem „w ukryciu”.

Bo inaczej człowiek staje się obłudnikiem. Pod pozorem dobra i pod przykrywką religii może ukrywać się zło. Obłudnik skupia uwagę na sobie. Chce być chwalony i podziwiany. Udaje świętego. W autentycznym praktykowaniu wiary nie ma miejsca na udawanie. Bo wtedy wciąga się Boga w miernej jakości teatrzyk. Ludzie dadzą się nabrać, ale Ojciec widzi w ukryciu. Pamiętajmy o tym.