Zapomnieli zabrać jedzenie, z
wyjątkiem jednego chleba, który mieli z sobą w łodzi. Przykazywał im wtedy tak:
"Bądźcie czujni, strzeżcie się kwasu faryzeuszów i kwasu Heroda". Oni
uznali między sobą, że [tak powiedział], bo chlebów nie mają. Świadomy tego,
rzekł im: "Dlaczego tak mówicie: "bo chlebów nie macie"? Jeszcze
nie pojmujecie i nie rozumiecie? Tak tępe macie swoje serce? Choć oczy macie,
nie widzicie, i choć uszy macie, nie słyszycie? Czy pamiętacie, ile pełnych
koszy z kawałkami zebraliście, kiedy pięć chlebów połamałem dla pięciu
tysięcy?" Odpowiedzieli Mu: "Dwanaście". "A kiedy siedem
dla czterech tysięcy, ile pełnych dużych koszy z kawałkami zebraliście?"
Odpowiedzieli Mu: "Siedem". Zapytał ich: "Jeszcze nie
rozumiecie?" (Mk 8,14-21)
Czasem pod koniec przemów Jezusa słyszymy: „Kto ma
uszy do słuchania, niech słucha!”. To zaproszenie do refleksji i zrozumienia, o
czym mówi Mesjasz. Do uwagi, skupienia się na tym, co istotne. Zaproszenie, by
wejść w przestrzeń myśli oraz odczuwania Nauczyciela. Więc też do bliskości. Prawdziwie
bowiem słuchamy uważnie tego, kogo szanujemy i kochamy.
Chrystus wskazuje, że gdy ktoś w taki sposób żyje,
zdając się całkowicie na Bożą Opatrzność, doświadczy wszechmocnej opieki Jahwe.
Bóg bowiem będzie prowadził słuchających Słowa poprzez rzeki pełne kwasu
faryzejskiego i głód ciała czy też duszy.
Człowiek czujny nasłuchuje. Odpowiedzialnie, rozważnie
i ufnie. I w szeregu wielu niepokojących dźwięków słyszy odgłos kroków
przychodzącego Pana. Shema Israel! Jeszcze nie rozumiecie?!
2 komentarze:
Do mnie dzisiaj jak świeża fala po otępieniu dotarło jedno. On rozmnożył chleb lecz rozdawali go uczniowie. I to się dzieje i dzisiaj. Zmieniamy tylko czasem miejsca. Albo jesteśmy głodnymi wędrowcami siedzącymi z nadzieją na trawie, albo tymi co rozdają. W naszym poplątaniu można się zagubić, ale nawet z najbardziej zawiłej drogi jest szansa na powrót.
Kasia S.
myślę, że jedno i drugie, Kasiu. jesteśmy jedzącymi i potem, posileni, rozdającymi. poplątanie nigdy nie jest dobre. ale w harmonii można obydwie te rzeczywistości, a nawet trzeba, łączyć. dziękuję i pozdrawiam w Panu!
Prześlij komentarz